12. Hukuk Dairesi2023 YılıTebligat

7201 Sayılı Yasa’nın 10. maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin kanun gerekçesinde, kişilere getirilen adres kayıt sistemi zorunluluğu ile birlikte işleyişin kolaylaştığı dile getirilmiş, ancak yapılan yeni düzenlemeyle, öncelikle yine bilinen en son adrese tebligat yapılacağı, tebligatın yapılmasını isteyenin veya tebligatı çıkartan makamın bildirdiği adresin, tebligata elverişli olmadığının anlaşılması ya da bu adrese tebligat yapılamaması halinde, muhatabın 5490 Sayılı Kanun’a göre adres kayıt sistemindeki adresinin bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı açıklanmış, değişiklik ile birlikte adres kayıt sistemi dışında başkaca adres araştırması yapılmasının gerekmeyeceği vurgulanmıştır.Tüm bu açıklamalar doğrultusunda, kişiye önce bilinen son adresi esas alınarak tebligat yapılması zorunludur.

T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
T Ü R K  M İ L L E T İ  A D I N A
   Y A R G I T A Y   İ L A M I
ESAS NO : 2023/5317
KARAR NO: 2023/6518
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ   : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
TARİHİ   : 13/04/2023
NUMARASI   : 2022/1466-2023/819
 Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine yapılan genel haciz yoluyla ilamsız takipte ödeme emri borçlunun mernis adresine TK 21/1 maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, 72 nolu komşunun beyanıyla muhatabın taşındığından bahisle iade edildiği, daha sonra mernis adresine TK 21/2 maddesine göre ödeme emrinin tebliğ edildiği ve takibin kesinleştiği, borçlunun icra mahkemesine başvurarak tebligatın usulsüzlüğü nedeniyle ödeme emri tebliğ tarihinin 21/12/2021 olarak düzeltilmesini istediği, ilk derece mahkemesince şikayetin reddine, Bölge Adliye Mahkemesince de istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun “Bilinen Adreste Tebligat” başlığını taşıyan 10. maddesinde; “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmüne yer verilmiş, Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/1. maddesinde de; “Tebligat, öncelikle tebliğ yapılacak şahsın bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tespitinde, tebliğ isteyenin beyanı, muhatabın veya diğer ilgililerin bildirimleri ya da mevcut belgeler esas alınır” düzenlemesi getirilmiştir.
7201 Sayılı Yasa’nın 10. maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin kanun gerekçesinde, kişilere getirilen adres kayıt sistemi zorunluluğu ile birlikte işleyişin kolaylaştığı dile getirilmiş, ancak yapılan yeni düzenlemeyle, öncelikle yine bilinen en son adrese tebligat yapılacağı, tebligatın yapılmasını isteyenin veya tebligatı çıkartan makamın bildirdiği adresin, tebligata elverişli olmadığının anlaşılması ya da bu adrese tebligat yapılamaması halinde, muhatabın 5490 Sayılı Kanun’a göre adres kayıt sistemindeki adresinin bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı açıklanmış, değişiklik ile birlikte adres kayıt sistemi dışında başkaca adres araştırması yapılmasının gerekmeyeceği vurgulanmıştır.Tüm bu açıklamalar doğrultusunda, kişiye önce bilinen son adresi esas alınarak tebligat yapılması zorunludur.
Somut olayda; dosya içerisinde icra dosyasının tarafları ile ilgili olarak Ankara Aile Mahkemelerinden 6284 sayılı yasaya göre verilmiş koruma kararları yer almakta olup, 02.03.2021, 02.09.2021, 02.12.2021 tarihli bu kararlarda borçlu adresi “………Mah. Bağlarbaşı Cad. No: 3…/13 Mamak/ANKARA” olarak gösterilmiştir. Alacaklının da taraf olduğu kararlardaki adresin en son adres olarak bilindiğinin kabulü gerekir. Özellikle 02.09.2021 tarihli karar tarihine yakın tarihte tebliğe çıkarttığı iade dönen ödeme emri tebligatını borçlunun mernis adresine çıkartması “bilinen en son adrese tebliğ” koşulunun gerçekleşmediğini gösterir. Tebligatın bu nedenle usulsüz olduğunun kabulü gerekirken ilk tebligatın mernis adresine çıkarıldığından bahisle usulüne uygun olduğunun kabulü doğru değildir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi’nin 13/04/2023 tarih ve 2022/1466 Esas, 2023/819 Karar sayılı kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 23.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu