TebligatYargıtay Kararları

Bilirkişilere tebligatın elektronik yolla yapılması zorunlu olsa da,  ilgiliye gönderilen ödeme emrine ilişkin tebligat “bilirkişilik sıfatı” nedeniyle yapılmadığından

Bilirkişilere tebligatın elektronik yolla yapılması zorunlu olsa da,  ilgiliye gönderilen ödeme emrine ilişkin tebligat “bilirkişilik sıfatı” nedeniyle yapılmadığından ve PTT’nin yazısında; “şikayetçi hakkında oluşturulan e-tebligat adresinin bilirkişilik mesleğinden dolayı iletilecek tebligatları almaya elverişli hale getirildiğinin, ancak şahsi tebligatları almaya ilişkin kullanım şeklinin aktif edilmediğinin” bildirildiği görüldüğünden, ödeme emri tebliğinin e-tebligat olarak yapılamayacağı-

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi G. Kurban tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :

Borçlu hakkında yapılan genel haciz yoluyla ilamsız takipte, borçlunun ödeme emrinin usulsüz tebliğ edildiği ve alacaklı şirkete borcu olmadığı iddiası ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, şikayetin reddine karar verildiği, borçlunun istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ” …..Somut olayda uyap kayıtlarında davacı borçlunun elektronik posta adresi mevcut olup, sistemde kayıtlı ve aktiftir. Yukarıda yazılı yasal düzenlemelere göre; tebligat yapılan şikayetçinin elektronik posta adresi bulunduğu nazara alındığında, Tebligat Kanunu’nun 7/a-2. maddesi gereği borçluya tebligatın tebligatın elektronik yolla yapılmasını zorunlu olup, posta yolu ile yapılan tebligat yok hükmünde olduğundan, şikayetçi de kendisine yapılan tebligatın iptalini talep ettiğinden şikayetin kabulü ile ödeme emri tebligatının iptaline karar verilmesi gerekirken şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir… ” gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile borçluya çıkarılan ödeme emrinin iptaline karar verildiği, kararın alacaklı tarafından temyiz edildiği görülmektedir.

Bölge Adliye Mahkemesince, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun Elektronik Tebligat başlıklı 7/a maddesinin birinci fıkrasında; “Aşağıda belirtilen gerçek ve tüzel kişilere tebligatın elektronik yolla yapılması zorunludur.” Yine aynı maddenin 1/10. fıkrasına göre de; bilirkişilerin bu kapsamda olduğu, “Birinci fıkra kapsamı dışında kalan gerçek ve tüzel kişilere, talepleri hâlinde elektronik tebligat adresi verilir. Bu durumda bu kişilere tebligatın elektronik yolla yapılması zorunludur” düzenlemelerine atfen ilk derece Mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.

Somut olayda, şikayet eden S….nın icra dosyasında ve iş bu dava dosyasında bilirkişi olarak yer almayıp takip dosyasının borçlusu ve dava dosyasında davacı olarak yer aldığı, ödeme emri tebligatının da bilirkişilik sıfatı nedeniyle yapılmadığı, kaldı ki dosya içerisinde bulunan PTT Baş Müdürlüğü’nün 19.12.2020 tarihli yazısında; davacı hakkında oluşturulan e-tebligat adresinin bilirkişilik mesleğinden dolayı iletilecek tebligatları almaya elverişli hale getirildiği, ancak şahsi tebligatları almaya ilişkin kullanım şeklinin aktif edilmediğinin bildirildiği, buna göre ödeme emri tebliğinin e-tebligat olarak yapılamayacağı anlaşılmış olup dosyada mevcut ve fiziki olarak yapılan tebligatın incelenmesinde de usulüne uygun olduğu görülmekle Bölge Adliye Mahkemesince davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.

SONUÇ :Alacaklının temyiz isteminin kabulü ile Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 01.12.2020 tarih ve 2020/1361 E.-2020/1387 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 26/05/2021 gününde oy birliği ile karar verildi.

12. HD. 26.05.2021 T. E: 971, K: 5537

Back to top button