Borçlunun ölüm tarihinden itibaren mirası ret süresi içerisinde herhangi bir icra takibi yapılamayacağından, satış ilanının tebliğinden sonra borçlunun ölümü üzerine, bu kez satış ilanının mirasçılarına tebliği ile taşınmazın (ölümden yaklaşık 2,5 ay sonra) ihalesinin yapılmasının mümkün olmadığı-
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu vekilinin icra mahkemesine başvurusunda, 02.04.2018 tarihli ihalenin feshini talep ettiği, ilk derece mahkemesince ihalenin feshine ilişkin şikayetin reddi ile borçlunun, İİK’nun 134/2 maddesi gereğince ihale bedelinin %10’u olan 17.420 TL para cezası ile mahkum edilmesine karar verildiği, borçlu tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nin 09.01.2019 tarih ve 2018/2275 E.-2019/53 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
İİK.nun 53. maddesine göre, terekenin borçlarından dolayı ölüm günü ile beraber üç gün içinde takip geri bırakılır. Mirasçı mirası kabul veya reddetmemişse, bu hususta Kanunu Medenide muayyen müddetler geçinceye kadar takip geri kalır.
Somut olayda, borçlu taşınmaz maliki (muris) M…’nın, kendisine satış ilanının 08.01.2018 tarihinde tebliğinden sonra 16.01.2018 tarihinde öldüğü, bu kez satış ilanının mirasçılarına tebliği ile taşınmazın 02.04.2018 tarihinde ihalesinin yapıldığı anlaşılmıştır.
Yukarıda anılan Yasa maddesi uyarınca; borçlunun ölüm tarihinden itibaren mirası ret süresi içerisinde herhangi bir icra takibi yapılamayacağından bu süre içerisinde ihale yapılması da mümkün değildir.
Bu durumda, ilk derece mahkemesince, yasanın emredici hükmüne aykırı işlem yapılması nedeniyle ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken, istemin reddi yönünde hüküm tesisi ve istinaf başvurusunun da Bölge Adliye Mahkemesi’nce esastan reddedilmesi isabetsiz olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılması, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz isteminin kısmen kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nin 09.01.2019 tarih ve 2018/2275 E.-2019/53 K. sayılı kararının (KALDIRILMASINA), Bursa 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 07/06/2018 tarih ve 2018/384 E.-2018/536 K. sayılı kararının (BOZULMASINA), peşin alınan harç varsa istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 29/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi verildi.
12. HD. 29.04.2019 T. E: 5940, K: 6908