Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi Y. A. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi borçlunun, kıymet takdir raporu ile satış ilanının usulüne uygun tebliğ edilmediğini ve sair iddialarını ileri sürerek tapunun 44 Parsel’inde kayıtlı taşınmaz ihalesinin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İlk Derece Mahkemesi’nce, istemin reddi ile birlikte şikayetçi aleyhine % 10 para cezasına hükmedildiği, şikayetçinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
7343 sayılı İcra ve İflas Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 33. maddesi ile İİK’na eklenen geçici 18. maddenin son fıkrası gereğince uygulanması gereken aynı Kanun’la değişik İİK’nun 134. maddesinin 5. fıkrasının 3. bendi uyarınca; icra mahkemesi işin esasına girerek talebin reddine karar verirse ihalenin feshini talep edeni feshi istenen ihale bedelinin yüzde onuna kadar para cezasına mahkum eder.
Somut olayda, 3.213.280,87 TL muhammen bedelli taşınmazın 1.622.100,00 TL’ye ihale edildiği, şikayetçi aleyhine 162.210,00 TL para cezasına hükmedildiği, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemeleri’nce şikayetin ve istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinin yerinde olduğu görülmekte ise de; temyiz incelemesi aşamasında yürürlüğe giren 7343 sayılı Kanun’la değişik İİK’nun 134/5-3. maddesi gereğince, fesih gerekçeleri gözönünde bulundurulduğunda, şikayetin ihale sürecini uzatmaya matuf olmadığı anlaşılmakla, Anayasa’nın 13. maddesinde düzenlenen ölçülülük ilkesi nazara alınarak şikayetçi borçlu aleyhine hükmedilen para cezasının, ihale bedelinin % 5’ine indirilmek suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 04.01.2022 tarih ve 2021/1359 E. – 2022/1 K. sayılı kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/1. maddeleri uyarınca (KALDIRILMASINA), Adıyaman İcra Hukuk Mahkemesi’nin 22.4.2021 tarih ve 2021/66 E. – 2021/154 K. sayılı kararının hüküm bölümünün para cezasına ilişkin “2” numaralı bendinde yer alan “ % 10’u olan 162.210,00 TL” ibaresinin karar metninden çıkarılmasına, yerine “%5’i olan 81.105,00 TL” ibaresinin yazılmasına kararın düzeltilmiş bu şekliyle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca (ONANMASINA), karar düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 10/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi verildi.
12. HD. 10.03.2022 T. E: 2359, K: 3078