Yerel Mahkeme Kararı
T.C.
BURSA
2. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2019/582
KARAR NO : 2019/635
BURSA 18. İCRA MÜDÜRLÜĞÜ : 2016/4947
DAVA : Şikayet (İcra Memur Muamelesi)
DAVA TARİHİ : 07/05/2019
KARAR TARİHİ : 07/08/2019
KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 17/08/2019
Davacı borçlu tarafından davalı alacaklı aleyhine açılan ve Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesinin 27.05.2019 tarih, 2019/356-379 esas-karar sayılı gönderme kararı ile Mahkememize gönderilen şikayet davasının dosya üzerinde yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı borçlu asil Mahkememize sunduğu dava dilekçesinde özetle; kendisi hakkında yürütülen icra takibi sırasında kendisinin de hissedarı olduğu Şişli Tapu Sicil Müdürlüğü …. Mahallesi 1971 ada 3 parsel taşınmazın haczedildiği ve Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesin de açılan meskeniyet davası sonucu taşınmaz hissesine 380.000,00-TL değer tespit edildiğini ve taşınmazın 275.440,00-TL den az olmamak üzere satışının yapılmasına ve bu miktarın kendisine bırakılmasına karar verildiğini, aynı taşınmaz ile ilgili olarak İstanbul 10. İcra Müdürlüğünün 2018/147 talimat sayılı dosyasından 19.03.2019 tarihinde yapılan kıymet takdiri ile hisse değerinin 650.000,00-TL olarak tespit edildiğini, sosyal durumuna uygun olarak ev alması için takdir edilen 275.440,00-TL ile ekonomik şartların zorluğu nedeniyle artık sosyal durumuna uygun ev alamayacağını ve taşınmaz değerindeki hisse değerinin arttığından meskeniyet davasında kendisine ev alması için takdir edilen bedelin orantısal olarak arttırılması gerektiğini belirtip bunu talep ve dava etmiş, dosya üzerinde inceleme yapılmıştır.
GEREKÇE:
Toplanan delillerden davalı alacaklı tarafından davacı borçlu hakkında bonoya dayalı olarak Bursa 18. İcra Müdürlüğünün 2016/4947 esas sayılı takip dosyası üzerinden kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla (örnek 10) icra takibine başlandığı görülmüş olup, borçluya ait Şişli Tapu Sicil Müdürlüğü ………. Mahallesi 1971 ada 3 parsel 3/80 oranında davacı adına kayıtlı taşınmaz üzerindeki hissesine haciz konulmuş ve davacı borçlunun meskeniyet iddiası ve davası sonucunda Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesinin 30.05.2017 tarih, 2016/514 esas ve 2017/489 karar sayılı kararı ile hissenin 275.440,00-TL’den aşağı olmamak üzere satışının yapılmasına, bu miktarın borçluya bırakılmasına, kalanının ise borca mahsubuna karar verildiği ve taşınmaz hisse değerinin ise 380.000,00-TL olarak belirlendiği, bilahare 04.03.2019 tarihli keşif sonucu 19.03.2019 tarihli raporla tespit edilen hisse değerinin 650.000,00-TL olarak tespit edildiği ve davacı borçlu tarafça mahkemece tespit edilen değerin tespit tarihi ile yeniden yapılan değer tespit tarihi arasında uzun zaman geçtiği ve ekonomik şartların değiştiği ileri sürülerek yeni tespit edilen miktara göre haline münasip ev değerinin oransal arttırılmasının talep edildiği anlaşılmıştır.
Davacı borçlunun haline münasip ev değeri meskeniyet iddiası davasında tespit edilmiş ve belirlenen miktar kesinleşmiştir. Sonradan keşif ve tespit yapılmadan bu miktarın oransal olarak arttırılması mümkün değildir. Kaldı ki taşınmaz ilk tespit edilenden fazla değere satılsa da borç ödendikten sonra kalan miktar yine borçluya ödenecektir. O nedenle borçlunun yerinde görülmeyen talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere.
1-Davacının yerinde görülmeyen talebinin reddine.
2-Alınması gereken harç peşin olarak alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına.
3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına.
4-Davacı tarafından dosyaya yatırılan 200,00-TL gider avansından yapılan yargılama giderlerinin mahsubuyla bakiye kalan miktarın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine.
Dair, tebliğ tarihinden itibaren 10 gün içerisinde istinaf yolu açık olmak dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda karar verildi. 07/08/2019
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
6. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2019/2360
KARAR NO : 2019/2665
TÜRK MİLLETİ ADINA
İSTİNAF KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BURSA 2. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/08/2019
NUMARASI : 2019/582 esas 2019/635 karar
DAVANIN KONUSU : Şikayet (İcra Memur Muamelesi)
KARAR TARİHİ : 12/12/2019
KARAR YAZIM TARİHİ : 17/12/2019
Yukarıdaki mahal esas ve karar numarası ayrıntılı olarak belirtilen İlk Derece Mahkeme kararının süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dosya mündericatına tüm bilgi ve belger okunup tetkik edilldikten sonra heyetçe yapılan müzakere sonunda duruşma açılmasına gerek görülmeksizin gereği görüşülüp düşünüldü.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı dava dilekçesinde özetle; kendisi hakkında yürütülen icra takibi sırasında kendisinin de hissedarı olduğu Şişli Tapu Sicil Müdürlüğü …. Mahallesi 1971 ada 3 parsel taşınmazın haczedildiği ve Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesinde açılan meskeniyet davası sonucu taşınmaz hissesine 380.000,00-TL değer tespit edildiğini ve taşınmazın 275.440,00-TL den az olmamak üzere satışının yapılmasına ve bu miktarın kendisine bırakılmasına karar verildiğini, aynı taşınmaz ile ilgili olarak İstanbul 10. İcra Müdürlüğünün 2018/147 talimat sayılı dosyasından 19.03.2019 tarihinde yapılan kıymet takdiri ile hisse değerinin 650.000,00-TL olarak tespit edildiğini, sosyal durumuna uygun olarak ev alması için takdir edilen 275.440,00-TL ile ekonomik şartların zorluğu nedeniyle artık sosyal durumuna uygun ev alamayacağını ve taşınmaz değerindeki hisse değerinin arttığından meskeniyet davasında kendisine ev alması için takdir edilen bedelin orantısal olarak arttırılması gerektiğini belirtip bu şekilde karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : İlk derece mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, davanın reddine dair karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : İlk derece mahkemesi kararına karşı, davacı asil yasal süresi içerisinde istinaf talebinde bulunmuş, gerekli harçlar yasal süresinde yatırılmıştır.
Davacı asil istinaf dilekçesinde özetle; Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesinin Meskeniyet davasında taşınmazına 380.000,00 TL değer biçildiğini, haline münaisip ev alması için kendisine 275.440,00 TL bırakıldığını, kararın kesinleştiğini takip dosyasından sonradan yapılan kıymet takdirinde taşınmaz değerinin 650.000,00 TL olarak belirlendiğini, değerler arasında büyük fark olduğunu, kendisine bırakılan para ile ev almasının imkansız olduğunu, menfaat dengesinin bozulduğunu, ilk derece mahkemesinin kıymet takdirindeki rakamı dikkate almadığını beyan ederek, kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Tüm dosya kapsamı uyarınca; dava, meskeniyet şikayeti sonucu kesinleşen bedelin, yeni yapılan kıymet takdir raporu gereğince orantılı olarak arttırılması talebine ilişkindir.
İİK’nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı hak sahiplerine ödenmelidir.
Somut olayda da davacının meskeniyet şikayeti sonucu Bursa 6. İcra Hukuk Mahkemesini 2016/514 E. – 2017/489 K. Sayılı ilamı ile taşınmazın değeri ve takip borçlusuna bırakılacak olan miktar tespit edilmiş olup, belirlenen miktar kesinleşmiştir. Sonradan icra dosyasından kıymet takdiri yapılmış olması ve daha yüksek değer belirlenmesi, meskeniyet şikayetinde tespit edilen miktarın oransal olarak arttırılmasını gerektirmez. Bu nedenle davacının şikayeti yerinde değildir.
Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekir ki ilk derece mahkemesi kararı da bu yöndedir.
HMK’nun 355. Maddesi kapsamında dairemizce resen dikkate alınması gereken herhangi bir kamu düzenine aykırılık da bulunmamaktadır.
Dolayısı ile tarafımızca izah olunan bu gerekçelerle ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, davacı tarafın istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, oy birliği ile karar verilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1- Davacı tarafın istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2- Gerekli istinaf başvuru ile karar ve ilam harçları peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
3-Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi nedeniyle duruşma açılmadığından, davalı lehine istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Dosyadaki gider avansından artan kısmın karar kesinleştiğinde ilk derece mahkemesince ilgilisine iadesine,
6-Gerekçeli kararın taraflara tebliğine,
Dair yapılan inceleme sonunda İİK’nun 364. ve 7035 Sayılı Kanunun 31. Maddesi ile değişik HMK’nun 361/1 Maddeleri gereğince kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 haftalık yasal süre içersinde Yargıtay’a temyiz yolu açık olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 12/12/2019
YARGITAY KARARI
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L A M I
ESAS NO : 2020/2506
KARAR NO : 2020/9962
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 12/12/2019
NUMARASI : 2019/2360-2019/2665
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Güleç tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK’nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK’nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 54,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 18/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.