T. C.
Y A R G I T A Y
1 2 . H U K U K D A İ R E S İ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
Esas No : 2022/12207
Karar No : 2023/3912
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 20.10.2022
SAYISI : 2022/800 E., 2022/2234 K.
DAVA TARİHİ : 08.12.2021
HÜKÜM/KARAR : Esastan Ret
TEMYİZ EDEN : Davalı/Alacaklı T.C. Hazine ve Maliye Bakanlığı
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 3. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14.01.2022
SAYISI : 2021/674 E., 2022/21 K.
Taraflar arasındaki genel haciz yoluyla ilamsız takipte icra memur muamelesini şikayet sebebiyle yapılan inceleme sonucunda İlk Derece Mahkemesince şikayetin kabulü ile Gaziantep İcra Müdürlüğünün 2019/79629 E. sayılı dosyasındaki 02.12.2021 tarihli İcra Müdürlüğü kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Kararın davalı Hazine tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Hazine tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. ŞİKAYET
Şikayetçi borçlu icra mahkemesine başvurusunda; Türkiye Vakıflar Bankası tarafından şikayetçi borçlu ve şikayet dışı diğer borçlular aleyhine ilamsız takip başlatıldığı, borçlunun bir kısım araçları üzerine ihtiyati haciz şerhi işlendiğini, alacaklı tarafından ihtiyati haciz talebinden bir kısım araçlar yönünden vazgeçildiğini, Gaziantep İcra Müdürlüğünün 02.12.2021 tarihli kararı ile tahsil harcı alınması halinde ihtiyati haczin kaldırılmasına karar verildiğini, tahsil harcının yatırıldığını ancak İcra Müdürlüğü kararının yerinde olmaması nedeni ile 02.12.2021 tarihli kararın kaldırılmasına ve tahsil edilen 251.057,83 TL’nin iadesine, UYAP üzerinden dava açılırken yatırılan harcın harçtan muaf olduğundan yatırılan harcın iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
İlgili Maliye Hazinesi vekili 03.01.2022 havale tarihli cevap dilekçesinde; Gaziantep İcra Müdürlüğünün 2019/79629 sayılı takip dosyasında 02.12.2021 tarihli kararının yasal mevzuata uygun olduğunu, bu nedenle davacının davasının reddine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İİK’nın 264. maddesindeki “ihtiyati haczi yaptıran alacaklının 7 gün içerisinde takip talebinde bulunması veya dava açması zorunluluğunu içeren” hükümden de anlaşılacağı üzere, ihtiyati haciz ile icra takibi ayrı hukuki düzenlemeler olup ayrı ayrı hukuki sonuçlar doğurduğu, bu nedenlerle, ihtiyati haciz icra takip işlemi olmayıp, yapılacak icra takibinden veya açılacak davadan önce ya da sonra uygulanan ve HMK’nın 389. ve bunu izleyen maddelerinde düzenlenen ihtiyati tedbir benzeri bir işlem olduğundan, İİK’nın 289. maddesinde öngörülen takip yasağından sayılamayacağı, bu nedenle ihtiyati hacze binaen yapılan işlemlerin icra takip işlemi olmadığının kabulü gerektiği, dolayısıyla, tahsil harcı, ancak icra takibi sırasında, takip dosyasına münhasıran yapılan ödemelerden kesilen bir harç olup, takip kesinleşmediği müddetçe ihtiyati haciz, icrai hacze dönüşmeyeceğinden ve dolayısıyla bu durumda ihtiyati haciz icra takip işlemi sayılamayacağından ve şikayet tarihi itibari ile ihtiyati haciz kesin hacze dönüşmediği gerekçesi ile şikayetin kabulü ile Gaziantep İcra Müdürlüğünün 2019/79629 Esas sayılı dosyasındaki 02.12.2021 tarihli İcra Müdürlüğü kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Maliye istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı Maliye istinaf dilekçesinde; şikayet konusu icra takibinde ihtiyati hazin kesin hacze dönüşüp dönüşmediğine yönelik bir tespit yapılmadığını, dosyada ihtiyati haciz kesin hacze dönüşmüş olup, artık bu aşamadan sonra ihtiyati hacizden bahsedilemeyeceğini belirterek mahkeme kararının kaldırılmasına, şikayetin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tahsil harcı, ancak icra takibi sırasında, takip dosyasına münhasıran yapılan ödemelerden kesilen bir harç olup, takip kesinleşmediği müddetçe ihtiyati haciz, icrai hacze dönüşmeyeceğinden ve dolayısıyla bu durumda ihtiyati haciz icra takip işlemi sonucunu doğurmayacağından ihtiyati haciz kapsamında, ihtiyati hacizlerin fekki ve teminat mektubunun iadesi talebi nedeniyle tahsil harcının alınması mümkün olmadığı, ödeme emri davacı borçluya 23.02.2019 tarihinde tebliğ edildiği, borçlu yanca 29.05.2019 tarihinde borcu itiraz dilekçesi sunulduğu, icra dosyası içeriğinde itirazın kaldırıldığına yönelik mahkeme kararı bulunmadığından takibin henüz kesinleşmediğinin kabulü gerektiği, bu durumda ihtiyati haciz icra-i hacze dönüşmediğinden, ihtiyati hacizlerin fekki ve teminat mektubunun iadesi sırasında tahsil harcı alınamayacağı gerekçesi ile Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Maliye temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Maliye temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesini tekrarla Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 02.12.2021 tarihli İcra Müdürlüğü kararının kaldırılması talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
İİK’nın 16. maddesi, 264/son maddesi, Yargıtay 12. HD’nin 29.06.2022 tarihli, 2022/1389 E., 2022/7989 K. sayılı içtihadı
3. Değerlendirme
Ödeme emrinin şikayetçi borçluya 23.05.2019 tarihinde tebliğ edildiği, Bölge Adliye Mahkemesi kararında ödeme emri tebliğ tarihinin 23.02.2019 tarihi olarak yanlış yazılmasının maddi hataya dayalı olduğunun anlaşılmasına, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanunun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA,
Harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
01.06.2023 tarihinde oy biriliğiyle karar verildi.