I. DAVA
Şikayetçi 3. kişi vekili dava dilekçesinde; alacaklı tarafından dava dışı S. Aras Turizm Ticaret A.Ş. aleyhine başlatılan icra takibinde 30.11.2016 tarihinde takip borçlusu adına kayıtlı İstanbul ili, Tuzla ilçesi, O.lı Mah. Sülüklügöl Mevkii 478 Parsel 1 numaralı bağımsız bölüm ve aynı yer 478 Parsel 2 numaralı bağımsız bölüm nitelikli taşınmazlar üzerine haciz şerhi işlendiğini, taşınmazların 24.03.2017 tarihinde müvekkili tarafından hacizli olarak satın alındığını, taşınmazlar üzerine konulan hacizlerin İİK 110. maddesi gereğince düştüğünü belirtilerek, her iki taşınmaz üzerindeki hacizlerin kaldırılmasının talep edildiğini, müdürlüğün 17.01.2018 tarihli kararı ile taleplerini reddettiğini, İİK 110. maddesi uyarınca haczin düşmesine bağlı haciz kaldırma işleminde harç alınmaması gerektiğini iddia ederek İcra Müdürlüğünün hacizlerin kaldırılması talebinin reddine dair 17.01.2018 tarihli kararının iptaline, taşınmazlar üzerindeki hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Alacaklı cevap dilekçesi sunmadı.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile haczin tesis edildiği tarihte taşınmazların dava dışı borçlu şirket adına kayıtlı olması, geçerli şekilde tesis edilmiş bir haczin söz konusu olması ile icra takip dosyasının tarafı olmayan davacı tarafın İİK’nın 106 ve 110. maddelerine dayanarak haczin kaldırılması talebinde bulunamayacağı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayetçi istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Şikayetçi vekili istinaf dilekçesinde; önceki beyanlarını tekrarlayarak müvekkilinin hacizli olarak satın aldığı taşınmazlar üzerindeki hacizlerin İİK 106. maddede yazılı sürede satış istenmemesi nedeniyle düştüğünü, İİK 110. maddedeki şartın gerçekleşmesi halinde müvekkilinin haczin kaldırılmasını istemekte hukuki yararı olduğunu, hacizlerin 30.11.2016 tarihinde konulduğunu, müvekkilinin taşınmazları 24.03.2017 tarihinde satın aldığını, 1 yıllık yasal sürede alacaklı tarafından satış istenmediğini, hacizlerin kaldırılması gerektiğini iddia etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile 30.11.2016 tarihinde takip borçlusu dava dışı S. Aras Turizm Ticaret A.Ş. adına kayıtlı İstanbul ili, Tuzla ilçesi, O.lı Mah. Sülüklügöl Mevkii 478 Parsel 1 no.lu bağımsız bölüm ve aynı yer 478 Parsel 2 no’lu bağımsız bölüm nitelikli taşınmazlar üzerine haciz şerhinin işlendiği, belirtilen taşınmazları takip borçlusundan hacizle yükümlü olarak 24.03.2017 tarihinde satın alan yeni taşınmaz malikinin İİK’nın 106 ve 110. maddeleri gereğince haczin düştüğüne dair şikayette bulunma hakkının olduğu, davacı vekilinin hacizlerin kaldırılması için 17.01.2018 tarihinde talepte bulunduğu, talebin İcra Müdürlüğünün 17.01.2018 tarihli kararı ile reddedildiği, hacizden itibaren yasal süresi içinde satış talep edilmediği için, mahkemece şikayetin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, şikayetin kabulüne, taşınmazlar üzerindeki hacizlerin kaldırılmasına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde alacaklı temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Alacaklı vekili temyiz dilekçesinde; somut olayda, haciz kaldırma talebinde bulunan davacı tarafın icra dosyasında herhangi bir taraf sıfatına sahip olmayan 3. şahıs olduğunu, taşınmazların hacizlerin konulduğu tarihte borçlu şirkete ait olup hacizlerin geçerli bir şekilde tesis edildiğini, dosyanın tarafı olmayan davacının talebiyle hacizlerin kaldırılmasının hukuka aykırı olduğunu iddia etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, icra müdürlüğü işleminin iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
2004 sayılı İİK’nın 16., 106., 110. maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup alacaklı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken 179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.04.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 11.04.2023 T. E: 2022/9945, K: 2549