Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi A. G.eç tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından başlatılan genel haciz yolu ile ilamsız icra takibinde, borçluların icra mahkemesine başvurusunda; ödeme emrinin usulsüz tebliğ edildiğine yönelik şikayette bulunulduğu, şikayetin Kuşadası İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2019/55 E. – 2020/45 K. sayılı kararı ile kabul edildiği, daha sonra icra müdürlüğüne başvurularak takibin durdurulması ve hacizlerin kaldırılmasının talep edildiği, ancak usulsüz tebliğ şikayetine ilişkin kararın kesinleşmediği gerekçesi ile hacizlerin kaldırılması taleplerinin reddedildiğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek 09.09.2020 tarihli icra müdürlüğü kararının iptali ile hacizlerin kaldırılmasının talep edildiği, ilk derece mahkemesince, usulsüz tebliğ şikayetine ilişkin kararların icra edilebilmesi için kesinleşmesinin gerektiği belirtilerek şikayetin reddedildiği, borçlular tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, icra mahkemesi kararlarının uygulanması için kesinleşmesi gerekmediği, icra mahkemesi kararlarının verildikleri tarih itibariyle hüküm ve sonuç doğuracağı, ayrıca usulsüz tebligat şikayetlerine ilişkin kararların infazı için kesinleşmesi gerektiğine dair özel yasal bir düzenleme de bulunmadığı, ancak usulsüz tebligat şikayetinin kabulüne ilişkin Kuşadası İcra Hukuk Mahkemesi’nin ilamının incelenmesinde, şikayetin kabulü ile birlikte hükmün 2. bendinde “Mahkemenin 14.09.2017 tarihli ara kararı ile takibin İİK 170/2. maddesi gereğince tedbiren durdurma kararının iş bu karar kesinleşinceye kadar devamına,..” hükmedildiği, icra müdürlüğünün icra mahkemesince verilen kararın hüküm bölümünü yorumlayamayacağı, tedbirin kesinleşmeye kadar devam edeceği gerekçesi ile istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b(1) maddesi uyarınca esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
İİK.’nun 78. maddesi gereğince, takibin şekline göre, borçluya ödeme emri tebliğ edilip, ödeme emrindeki müddet geçtikten sonra alacaklı haciz talep edebilir.
Kural olarak icra mahkemesi kararlarının uygulanması için kesinleşmesi gerekmez. İcra Mahkemesi kararları verildikleri tarih itibariyle hüküm ve sonuç doğurur. Ayrıca usulsüz tebligat şikayetlerine ilişkin kararların infazı için kesinleşmesi gerektiğine dair özel yasal bir düzenleme de bulunmamaktadır. Somut olayda; ilk derece mahkemesince, borçlunun aynı mahkemenin ödeme emri tebligatının usulsüzlüğüne yönelik olarak şikayette bulunduğu, bu dosyada şikayetin kabulü ile tebliğ tarihinin 13.09.2017 tarihi olarak düzeltilmesine karar verildiğine göre, ödeme emri tebliğ işleminin usulsüz olması nedeniyle takip kesinleşmeyeceğinden, bu tarihten önceki hacizlerin hükümsüz kaldığının kabulü gerekir. Ödeme emrinde belirtilen ödeme süresi geçmedikçe, alacaklı tarafça haciz istenemeyeceği gibi, bu koşullar oluşmadan önce konulan hacizler de geçersizdir.
O halde, ilk derece mahkemesince, borçluların şikayetinin kabulü ile hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :
Borçluların temyiz isteminin kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 22.11.2021 tarih ve 2021/2307 E. – 2021/2657 K. sayılı kararının (KALDIRILMASINA), Kuşadası İcra Hukuk Mahkemesi’nin 18.09.2020 tarih ve 2020/248 E. – 2020/344 K. sayılı kararının (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 22/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 22.06.2022 T. E: 1199, K: 7686